به گزارش روابط عمومی سازمان جهاد کشاورزی خراسان جنوبی، هر چند در ابتدای زمستان گذشته چندان بارندگی در خور و چشمگیری نداشتیم اما روزهای پایانی سال گذشته و همچنین ابتدای سال جدید، با موج بارندگی ها در خراسان جنوبی میزان نزولات آسمانی در استان از بلند مدت عبور کرد و نسبت به سال گذشته به حدود 100 میلی متر رسید.

با بارندگی هایی که در این مدت داشتیم طبیعت تشنه استان قدری سیراب و زنده شد که بدین سبب نشاط اجتماعی رخ داده در اثر نزول رحمت الهی را در جای جای خراسان جنوبی به وضوح می توان مشاهده کرد.

در این بین بیشتر از همه، کشاورزان و دامداران خوشحال و شاد هستند چرا که با این بارندگی ها سدها، بندهای آبخیزداری،  منابع آبی سفره های زیرزمینی از جمله قنات ها که تعداد آن در استان به بیش از شش هزار رشته می رسد، قدری تقویت شد.

برای این که گفته ها قابل استنادتر باشد نباید از خبرهایی که مسئولان در این زمینه می دهند نیز غفلت کرد و آن طور که معاون آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی اعلام کرد از ابتدای سال آبی جاری 40 میلیون متر مکعب روان آب در سازه های آبخیزداری استان مهار و ذخیره سازی شده است.

مدیر آب و خاک و امور فنی و مهندسی سازمان جهاد کشاورزی خراسان جنوبی نیز گفت که بارندگی های سال آبی جاری روی قنات های هوابین استان تاثیر به سزایی داشته است اما آبگیری بقیه قنات ها نیاز به بارندگی های بیشتری دارد و در درازمدت امکان پذیر است. به گفته غلامی ، رودخانه دایم در خراسان جنوبی وجود ندارد اما حدود 5 درصد آب استان از طریق رودخانه های فصلی تامین می شود که بارندگی های اخیر تاثیر زیادی بر تغذیه سفره های آب زیرزمینی داشت.

بنا به گفته مدیر عامل شرکت آب منطقه ای نیز اکنون هفت سد مخزنی در استان وجود دارد که تا دهم فروردین حجم ذخیره آب این سدها به 18 میلیون متر مکعب رسید. به عقیده وی، با توجه به این که استان گریبان گیر خشکسالی های 20 ساله است بنابراین این بارش های موثر نمی تواند همه مشکلات سال های گذشته را جبران کند و لازم است با مدیریت منابع آب به ویژه در بخش کشاورزی، اجرای برنامه های احیا و تعادل بخشی منابع آب زیرزمینی را دنبال کنیم. هر چند با این بارندگی ها خسارتی که20 سال حضور قهر طبیعت به خراسان جنوبی وارد کرد قابل جبران نیست اما موجی از امید و سرزندگی را می توان در گوشه گوشه استان به وضوح دید و لمس کرد.

اما لازم است نکاتی را نیز به کشاورزان که بیشترین مصرف آب را به خود اختصاص می دهند و در این سال ها تا حدودی خود را با خشکسالی ها وفق داده اند گوشزد کرد و آن هم این است که هر چند نمی شود معضل خرده مالکی بخش کشاورزی را رفع کرد تا بهره برداران این بخش بتوانند بهتر از مزایای سامانه های نوین آبیاری در استان بهره مند شوند ولی می توانی به راهی که برای اجرای کاشت های متناسب با اقلیم منطقه درپی گرفته شده است ادامه داد و در کنار آن حداقل از روش های دیگری مانند سیمان کردن کانال های انتقال آب کشاورزی یا لوله گذاری مسیرهای انتقال آب استفاده کرد تا در مصرف آب این بخش صرفه جویی بیشتری انجام شود. بی شک در شرایط فعلی استفاده از روش هایی چون غرقابی برای آبیاری مزارع و باغ ها راهکار مناسبی نیست.